“Einde van den Slag”. Ets/gravure uit een serie prenten van de Zeeslag bij de Doggersbank tijdens de Vierde Engelse Oorlog, vervaardigd in 1781 door Matthias de Sallieth naar een tekening van Frederik Reitz, uitgegeven door Johannes Smit en Zoon te Amsterdam. Afm. 310 x 465 mm
In 1776 verklaarden de Amerikaanse koloniën van Groot-Brittannië zich onafhankelijk. De Nederlandse Republiek erkende ze, wat in 1780 leidde tot een Britse oorlogsverklaring en een blokkade van de Hollandse kust. Zowel de Britten als de Hollanders dreven in die tijd handel met het Oostzeegebied en nu er oorlog was, werden de graanvloten beschermd met oorlogsschepen.
De slag vond plaats op 5 augustus 1781 in de buurt van de Doggersbank (een ondiepte in de Noordzee). Een Engelse vloot onder vice-admiraal Hyde Parker viel de Nederlandse marine aan die een konvooi koopvaardijschepen begeleidde naar de Oostzee. De Nederlanders onder schout-bij-nacht Johan Zoutman sloegen de aanval af, maar beide partijen raakten zwaar gehavend en er kwam een einde aan de Nederlandse graanhandel met het Oostzeegebied.
In Nederland, dat lange tijd geen zeeslagen had gevochten, werd de slag als een grootse overwinning gevierd.
Veel Nederlanders droegen een speciaal lint ter herinnering aan de slag. Om de weduwen van de gesneuvelde zeelieden financieel te ondersteunen werden fondsen opgericht. Uit een fusie van twee hiervan werd in 1785 de Kweekschool van de Zeevaart bekostigd.
Literatuur: Frederik Muller, Nederlandse Historieplaten (1876-77), nr. 4426-a
Prijs: Euro 275,-
