“Les douzes mois de l’année” [de twaalf maanden van het jaar], complete serie van 12 etsen vervaardigd rond 1760 door Franz Edmund Weirotter naar tekeningen van Pieter de Molijn (van rond 1656), uitgegeven te Parijs door Gabriel Huquier. Afm. elk 17 x 20 cm.
De Haarlemse schilder en tekenaar Pieter de Molijn (1595-1661) is voornamelijk bekend geworden om zijn landschappen. Voordat De Molijn ging schilderen maakte hij met name tekeningen en schetsen, die door andere kunstenaars werden omgezet tot prenten. Hij heeft een tekeningen- en prentenverzameling aangelegd waarin hij het werk van zijn favoriete kunstenaars bijeenbracht, zoals van Abraham Bloemaert, Gillis van Coninxloo, David Vinckboons, Roelant Savery en met name tekeningen van Esaias van de Velde.
De Molijn koos vaak de duinen als onderwerp, zoals ook in deze serie etsen te zien is. Daarnaast schilderde hij vaak landschappen met rustende reizigers of soldaten. Ook maakte hij enkele zeestukken. Zijn composities zijn meestal diagonaal opgebouwd, waarbij de figuren altijd duidelijk vanuit de achtergrond naar voren komen en daardoor afsteken tegen hun omgeving. De opbouw in de voorstelling, het verloop van het terrein naar de diepte toe is bij hem het belangrijkste, het atmosferische aspect ontbreekt daardoor dan ook vaak of is slechts miniem aangeduid. Wel vinden we de Hollandse wolkenluchten bij hem terug, waartegen de kronen van de bomen zacht afsteken.
Weirotter (1733-1771) genoot zijn opleiding in Innsbruck, Wenen, Regensbrug, Mainz en Parijs, waar hij in 1779 de Duitse graveur Johann Georg Wille tegenkomt. Bij Wille leerde Weirotter graveren. Ondanks zijn korte leven liet hij een imposant oeuvre van 288 etsen na, vrijwel allemaal landschapsvoorstellingen.
Op de serie van etsen van Hollandse landschappen zijn ook de tekens van de dierenriem als kleine versieringen aan de twaalf maanden toegevoegd.
Literatuur: Hollstein’s Dutch & Flemish Etchings, Engravings and Woodcuts ca. 1450 – 1700, Pieter Molyn, nrs. 19-30.
