“Het Badhuis te Zandvoort”, lithografie vervaardigd door Hilmar Johannes Backer naar een tekening van Petrus Josephus Lutgers. Uitgegeven in 1837-1844 als deel van “Gezigten in de omstreken van Haarlem”. Later met de hand gekleurd. Afm. (incl. tekst) 19 x 23,5 cm.
In de negentiende eeuw brak, mede als gevolg van de romantiek en nieuwe inzichten op het gebied van gezondheid en hygiëne, onder de Europese beau monde een nieuwe rage uit: het kuren aan zee. Het luisteren naar het rustgevende geruis van de branding, het genieten van de wolken en het kleurenspel van licht en water en het wandelen langs de vloedlijn, zou een heilzame uitwerking hebben op het gevoelsleven van de mens. Bovendien zouden het inademen van de frisse zeelucht en het nemen van zeebaden, de mens beschermen tegen en genezen van allerhande kwalen als kanker, doofheid, huid- en longziekten en zelfs krankzinnigheid.
Reeds in de jaren twintig van de negentiende eeuw kwamen enkele Haarlemse notabelen met het idee badgasten naar Zandvoort te lokken. Eerst werd met klinkers de Zandvoortselaan aangelegd en vervolgens een badhuis gebouwd. Het in neoclassicistische stijl gebouwde Groot Badhuis, opende haar deuren in 1828. Het hotel telde 36 kamers en 8 zeebadkamers, want baden in de zee zelf vond men nog te eng. In de jaren erna werden in Zandvoort hotels, winkels en villa’s gebouwd.
(In 1851 startte een postkoetsdienst tussen Haarlem en Zandvoort die acht jaar later de gasten al naar drie hotels kon vervoeren. De spoorwegverbinding tussen Haarlem en Zandvoort werd geopend in 1881.)
Prijs: Euro 195,-
