Waterval fontein Vaeshartelt – Theodore Müller + Lemercier, 1863

“Vue en face de la Cascade au Grand Château Vaesharteld”, lithografie in kleur vervaardigd door Theodore Müller en uitgegeven door…

Lees verder

225

Vue en face de la Cascade au Grand Château Vaesharteld”, lithografie in kleur vervaardigd door Theodore Müller en uitgegeven door Lemercier te Parijs in 1863 (of 1864). Uit het “Album dédié à mes enfants et mes amis“.  Afm.: (incl. tekst) ca. 60 x 46 cm.

In 1841 kocht de Maastrichtse industrieel Petrus Regout het 118 hectare grote, van oorsprong middeleeuwse landgoed Vaeshartelt in opdracht van koning Willem II om dienst te doen als koninklijk jachtslot. Na de dood van Willem II kwam het kasteel in 1851 in handen van Regout zelf, die het eerst als buitenverblijf en vanaf 1863 als vaste verblijfplaats ging gebruiken. Op een 7 ha groot terrein liet hij vanaf 1853 door de Belgische tuinarchitect J. Gindra een Engelse landschapstuin aanleggen met exotische bomen, ruime gazons waarin bloemperken, vijvers, fonteinen, prieeltjes en follies lagen.

Naar voorbeeld van het Grand Canal van de Franse Zonnekoning, Lodewijk XIV, liet Petrus Regout achter de schuur en achter de tuinmuren zijn eigen Grand Canal aanleggen. Niet zo groot als in Versailles, maar lang genoeg en met genoeg fonteinen en waterwerken om een spetterend spektakel te garanderen. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat, op de maat van de stoommachine die hij in de Binnentuin had laten plaatsen. Oogverblindend het spektakel, maar ook oorverdovend dus. Met als absolute hoogtepunt de Grande Cascade, een uitdrukking van de rijkdom van Petrus Regout, het schreeuwt om aandacht en bewondering.

Een paar jaar na het overlijden van Petrus Regout in 1878 was het grootste deel van de parkversiering verdwenen. De familie Regout heeft het kasteel enkele generaties in bezit gehad, tot 1953. Daarna was het gebouw tientallen jaren in gebruik als jeugdherberg. Thans is er een luxueus hotel in gevestigd.

Prijs: Euro 225,-