THE BATHS OF CARACALLA
Heliogravure naar het schilderij (Opus CCCLVI) van Lawrence Alma-Tadema, uitgegeven in 1900 door Arthur Tooth & Sons. In de tijd met de hand gekleurd. Afm.: 75,6 x 47 cm.
Dit werk kwam tot stand in het jaar dat Alma-Tadema in Engeland werd geridderd. The Baths of Caracalla werd zijn belangrijkste schilderij voor de zomertentoonstelling van de Royal Academy in 1899.
In The Times schreef een recensent dat dit prachtige ‘jewel-like work’ archeologisch geheel correct is. Alma-Tadema baseerde zich daarvoor op een in 1897 verschenen boek over de ruïnes en opgravingen in Rome, waarin de magnifieke zuilen en de marmeren boot (in het midden van de afbeelding) in de Thermen van Caracalla, nauwkeurig werden beschreven.
Alma-Tadema zelf zei over dit werk: “It does seem to me that The Baths of Caracalla does show the different sides of my art, does exhibit its best qualities at their best… The picture, like much of my recent work, is a picture of ancient Rome as it was, and for this work of reconstruction I have had to get my information mainly from archaeological drawings. I was occupied with the picture for two years, and when it came back to my studio from the Academy I found that it wanted some altering and I worked at it again for some time with help of pencil drawings and models.”
De kolossale zuil in de voorstelling moet gezien worden als een symbool van onvergankelijkheid, uittorenend boven de zorgeloze fratsen van de badende figuren.
Inspiratie voor de voorstelling haalde Alma-Tadema vermoedelijk uit een gedicht van Alfred Lord Tennyson: “A Court, compact of lucid marbles, bossed with the lengths of classic frieze, with ample awnings gay, betwixt the pillars and great urns of flowers, the muses and graces, grouped in threes.”
Detail: de scène van Caracalla: AD 211 waarin Caracalla de thermen betreedt, wordt achteraan in de voorstelling van The Baths of Caracalla herhaald.
Prijs: VERKOCHT
