KASTEEL DUIVENVOORDE (VOORSCHOTEN)
“Het Kasteel Duivenvoorde”, lithografie vervaardigd door Jan Dam Steuerwald naar een tekening van Petrus Josephus Lutgers. Uitgegeven in 1855 te Amsterdam door C.A. Spin als deel van “Gezigten in de Omstreken van ’s Gravenhage en Leyden”. Later met de hand gekleurd. Afm. (incl. tekst) 19 x 24,5 cm.
De bouw van de huidige zeventiende-eeuwse buitenplaats was in 1631 gereed, toen van het in de middeleeuwen gebouwde slot een gerieflijke woning werd gemaakt. De huidige middenbouw en noordvleugel stammen uit deze tijd. Het voorplein was in die tijd afgesloten met een gekanteelde muur en een zandstenen poortje dat toegang gaf tot de houten ophaalbrug. Bij de verbouwing in 1717 wordt de muur afgebroken en blijft het poortje de omlijsting van de hoofdingang. De brug wordt vervangen door een vaste stenen brug. In de 19de eeuw worden voor het huis het terras met beide bruggen aangelegd. Bij volgende verbouwingen werden de ramen vergroot en is het aangezicht van de zuidgevel identiek gemaakt aan de noordgevel.
Bij de laatste restauratie in de jaren zestig van de vorige eeuw, is waar mogelijk en aanvaardbaar de toestand van 1631 en 1717 teruggebracht. Dit betekende een wijziging van de raamindeling en dat een deel van de stuckplafonds en eikenhouten betimmering werden verwijderd en de 17de-eeuwse balkenplafonds zijn hersteld.
Op een kaart uit 1610 – 1615 is een park in formele aanleg afgebeeld. De inrichting was gericht op economisch nut en bestond uit boomgaarden, hakhoutbossen en moestuinen. In 1680 zijn de tuinen vergroot en zijn er elementen als lanen, zichtassen, geschoren hagen en parterres de broderie aangelegd. De Frans classicistische aanleg dateert uit 1717 als de lange middenas zowel voor als achter het huis eindigt in een groot bassin. Als na 1721 het huis nauwelijks meer wordt bewoond is dit desastreus voor de tuin. Vanaf 1830 breken er weer betere tijden aan. In 1840 wordt begonnen met de aanleg in landschapsstijl naar een ontwerp van Jan David Zocher jr.
Tot 1957 is Duivenvoorde particulier bewoond gebleven. Hierna is het bezit in een stichting ondergebracht en na de restauratie heeft het een museale functie gekregen.
Prijs: VERKOCHT
