Kopergravure vervaardigd naar het ontwerp van Maria Sibylla Merian, uitgegeven te Amsterdam 1705-1719 als deel van Metamorphosis Insectorum Surinamensium. In de tijd met de hand gekleurd. Afm. (lijst): 61 x 45 cm.
Plaat 49 – Granaatappel bloesem met lantaarndragers. De granaatappel (Punica granatum) heet in het Srana granakibon. Het is een struik of kleine boom met dunne, overhangende takken met oranje-rode bloemen. Deze boom wordt in district Coronie nog vrij veel geteeld. De vrucht wordt in Suriname weinig gegeten, echter van de schil wordt een aftreksel gemaakt tegen dysentrie en uit de schors van de wortel een middel tegen lintwormen. De insecten zijn lantaarndragers (Phosphoricus). Hun snuit licht op in het donker.
De Duitse Maria Sibylla Merian (1647-1717), dochter van graveur Matthias Merian en stiefdochter van de Nederlandse bloemenschilder Jacob Marrel, bestudeerde en tekende bloemen en insecten. In 1685 verhuisde ze met haar twee dochters naar Nederland, waar ze geboeid raakte door de vlinders en kevers die hier uit Oost- en West-Indië werden aangevoerd. Zozeer zelfs, dat ze op haar 52ste jaar besloot tot een reis naar Suriname, om daar de flora en fauna persoonlijk te gaan bestuderen. Ze moet een opmerkelijke vrouw zijn geweest.
Haar verblijf in Suriname (1699-1701) duurde korter dan haar bedoeling was geweest, omdat ze slecht tegen het klimaat kon, maar lang genoeg om een groot aantal schilderingen van planten en insecten te kunnen maken. Ze tekende de dieren op hun – veronderstelde – voedselplanten.
In 1705 gaf ze in eigen beheer het boek Metamorphosis Insectorum Surinamensium uit, een plaatwerk met 60 kopergravures in een Latijnse en Nederlandse uitgave. Postuum, in 1719, verscheen bij Johannes Oosterwyk een uitgave van de Metamorphosis uitgebreid met 12 platen van reptielen, amfibieën en buidelratten. Merians beschrijvingen van planten en insecten geven de stand van de wetenschap anno 1705. Het is nog steeds een van de beste boeken over Surinaamse insecten ooit verschenen.
De tekeningen zijn in het koper gezet door Joseph Mulder, Pieter Sluyter en soms door Merian zelf.
Prijs: VERKOCHT
