ZWITSERLAND
“Nova Helvetiae tabula”. Kopergravure uitgegeven door Jodocus Hondius in ca. 1617. Verso: blanco. In de tijd met de hand gekleurd met latere toevoegingen. Afm. 41 x 53 cm.
Deze fraaie kaart van Zwitserland is omlijst met stadsgezichten van Luzern, St. Gallen, Bern, Solothurn, Schaffhausen, Bazel en Zürich. Daartussen afbeeldingen van de inwoners van die tijd: een adellijke Helvetiër, een handelaar, een boer, een boerin, een jonge stadse vrouw en een adellijke vrouw.
Behalve uitleg over de staatkunde van de confederatie (“dit land is sijn selfs eigen en vrij en geen potentaten onderworpen”), wordt (achter op een iets latere editie van de kaart) kaart verteld: het hele land heeft een gezonde lucht en hoewel het klimaat er door de hoogte en bergen “seer rouw ende scherp is” wordt het land door de inwoners “met gestadige arbeid” zo bebouwd dat het nergens onvruchtbaar is. Het land draagt veel koren en bovendien “op vele plaatsen zulk een kostelijke wijn dat hij den Rhijnschen verre te boven gaat in reuk ende kracht.” En ook het vee graast op vette weides waarmee de inwoners een groot gewin maken.
“Den schrik van de woeste ende dicke bosschen is oorzaak dat deze eenzaam ende onbezocht blijven.” “Over de bergen dezes landts alhier te verhalen is nauwelijks de pijne waert” omdat deze de “gantsche Werelt door ghenoegh bekent sijn.” Wie heeft er immers niet van de Sint Gothard gehoord?
In tegenstelling tot veel omliggende gebieden, beleefde Zwitserland de 17e eeuw als een periode van vrede en stijgende welvaart. Neutraliteit was gunstig voor de economie, waardoor de confederatie andere landen van goederen kon voorzien. Met de pensioenen van voormalige huurlingen en commerciële bedrijvigheid werd kapitaal opgebouwd dat kon worden uitgeleend aan de omliggende landen die voortdurend oorlog voerden. De bankiers van Genève legden daarmee de basis voor een uitgebreid Europees financieel netwerk.
Prijs: VERKOCHT
