Zowel de methode van papierfabricage als de druktechniek maakten grote formaten onmogelijk. Een methode om toch grotere kaarten uit te geven was al snel gevonden. De kaart werd verdeeld in een aantal stukken, deze werden apart gedrukt waarna de afdrukken aan elkaar geplakt werden. Zo’n uitgave noemen we een wandkaart. De vroegst bekende wandkaarten dateren uit het eerste decennium van de 16de eeuw. Ook wandkaarten werden vanaf ca. 1595 voorzien van decoratieve randen met afbeeldingen. Soms werd een gedrukte geografische beschrijving aan de rand geplakt. Het geheel monteerde men op linnen en aan stokken. Door hun hoge decoratieve waarde, werden wandkaarten ondanks de hoge prijs een zeer gewild object en dienden als informatieve wandversiering in de woonhuizen, waar ze op diverse schilderijen van 17de-eeuwse Hollandse meesters vereeuwigd zijn.