Chateau La Petite Suisse (Villa Kanjel) – Theodore Müller + Lemercier, 1863

“Grand Hôtel et Restaurant château nommé la Petite Suisse“, chromolithografie in kleur vervaardigd door Theodore Müller en uitgegeven door Lemercier te Parijs in 1863 (of 1864?). Uit het “Album dédié à mes enfants et mes amis“.  Afm.: (incl. tekst) 49 x 63 cm.

Wie in de tweede helft van de negentiende eeuw een reisje per trein maakte van Maastricht naar Meerssen moet ongeveer de zelfde visuele ervaring van het landschap hebben opgedaan als dominee Jacobus Craandijk in 1883:”…de tamelijk hooge spoorwegdijk … vergunt ons aan weerskanten een ruimer uitzigt, dan ons van den rijweg zou te beurt vallen. Onbekend is ons de welige landsdouw niet, maar met genoegen zien we haar rijke afwisseling van heuvels en dalen, van velden en bosschen, zich nog eens voor ons ontrollen, terwijl het stoompaard ons in snelle vaart er doorheen voert. Of wij daardoor de gelegenheid verliezen, Vaeshartelt en de overige bezittingen van den heer Petrus Regout in bijzonderheden te bezigtigen, weten wij niet, maar de eigenaar heeft gezorgd, dat landgenoot en vreemde voldoende op de hoogte kunnen komen van al het fraais, dat de kunst er heeft aangebragt.”

Dominee Craandijk refereert hier aan het bijzonder mooi uitgegeven ‘Album dédié à mes enfants et mes amis’ dat Petrus Regout had laten illustreren in Parijs met prachtige chromolitho’s, die de reiziger moesten verlokken tot een bezoek aan diens arcadia. Niet minder dan als een feeëriek wandel paradijs waar natuur en architectuur hand in hand gingen, zo heeft hij al zijn bezittingen laten vereeuwigen in dat album. Sprookjesachtige en kleurrijke prenten op groot formaat tonen Regouts rijkdom, zijn trots, zijn villa’s, als parels aan een snoer geregen.

In 1862 verwierf de fabrikant Petrus Regout het landgoed Mariënwaard. Op het zuidelijk deel van het terrein liet Regout omstreeks 1860 een villa bouwen, die als hotel-restaurant werd geëxploiteerd door de uit Aken afkomstige hotelier Wahlenberg; “Grand hôtel et Restaurant château nommé la Petite Suisse“.

Volgende tekst op de prent was het hotel “gelegen op 25 minuten van station Maastricht en had twee grote parken, baden, tien lanen om te wandelen of om een ritje met de auto te maken, tien vijvers voor boottochtjes of om in te vissen, bos, weiden, plekken voor verkoeling, paviljoens, etc. Ieder uur gaat er een omnibus naar het treinstation. Vanaf Maastricht is het 1 uur naar Aken en Luik, 2 uur naar Spa, 3 uur naar Brussel en Antwerpen, 3 uur naar Keulen, 9 uur naar Parijs en Rotterdam via Antwerpen, 10 uur naar Den Haag en 12 uur naar Amsterdam. Er rijd een expreskonvooi tegen gereduceerde prijs concert- en baldagen.  Het hotel beschikt over twaalf accommodaties, gemeubileerd of gestoffeerd, tegen zeer redelijke prijzen.”

Enkele jaren later werd het kasteel bewoond door de oudste dochter van Regout, Mimi Weustenraad-Regout (1826-1898), die het in 1880 ingrijpend liet verbouwen. Vanaf 1940 werd het pand gebruikt als kraamkliniek en tot 2013 fungeerde het pand als behandelcentrum van de GGD. Het kasteel bestaat tegenwoordig nog steeds en is ook bekend als villa Kanjel.

Prijs: Euro 425,- (incl. lijst)