“Platte Gront van Egmont op Zee, met desselfs Rys-Werken, tot Conservaatie van de Tooren en Kerk aldaar, door Anthony Torck als opperdirekteur aangeleght inden Iaare 1718 ; wyders gemeeten en geteekent door Iohannes Rollerus opsiender van gemelte wercken, en geswooren Lantmeeter tot Beverwyck”, oorspronkelijk uitgegeven door Weduwe Nicolaas Visser in 1719, hier in een herdruk door Petrus Schenk II. uit ca. 1735. Later met de hand gekleurd. Afm. 51 x 59 cm.
In de nacht van 24 op 25 december 1717 werd het noordelijk kustgebied getroffen door de grootste natuurramp die Nederland in de afgelopen vier eeuwen heeft gekend. Grote delen van Groningen, maar ook van Friesland, Midden- en Zuidwest-Nederland, Noord-Duitsland en Denemarken overstroomden, nadat de dijken onder het stormgeweld waren bezweken. De Kerstvloed eiste duizenden mensenlevens; tienduizenden stuks vee verdronken en ook de materiële schade was enorm.
Tijdens storm was ook een groot deel van de duinen voor Egmond aan Zee weg geslagen.
De toren en de kerk van het dorp kwamen daardoor vrijwel op het strand te staan. In 1718 zijn ter bescherming zgn. rijswerken aangelegd die moesten voorkomen dat het dorp de zee ten prooi viel. Landmeter Johannes Rollerus, die opzichter van de werkzaamheden was, maakte hiervan deze kaart.
We zien een gedetailleerde plattegrond van de nieuwe situatie, met inzetten van gezichten op het dorp voor en na de storm.
Bevond de kerktoren te Egmond aan Zee zich in 1686 nog op 30 Hondsbossche roeden [ca. 102 m] van het strand, in 1714 was dit door afslag al afgenomen tot 10 roeden [ca. 34 m]. Ten gevolge van de stormvloed van 1717 vond verdere kustafslag plaats en kwam de kerktoren aan het strand te staan. De funderingen waren ondermijnd, zodanig dat de kerkers en gewelven onder de toren bloot kwamen te liggen. De 4 voet [ca. 1,2 m] dikke torenmuren begonnen te scheuren en de toren werd instabiel.
Ondanks herstelwerkzaamheden ging de toren bij de stormvloed van 24 november 1741 alsnog ten onder.
Prijs: Euro 2.750,-
