Maastricht, Sphinxkwartier – Theodore Müller + Lemercier, 1863

“Vue Générale“, chromolithografie in kleur vervaardigd door Theodore Müller en uitgegeven door Lemercier te Parijs in 1863 (of 1864). Uit…

“Vue Générale“, chromolithografie in kleur vervaardigd door Theodore Müller en uitgegeven door Lemercier te Parijs in 1863 (of 1864). Uit het “Album dédié à mes enfants et mes amis“.  Afm. : (incl. tekst) 49 x 63 cm.

We zien de fabrieksterreinen van Pierre Regout te Maastricht. De schoorstenen braken inktzwarte rook uit, toentertijd een teken van blakende welvaart en economische voorspoed…

Aan de Boschstraat ligt de bakermat van de industriële ontwikkeling van Maastricht. In 1827 kocht de moeder van Pierre Regout het pand aan de Boschstraat 1303, strategisch gelegen tegenover de in het voorgaande jaar geopende binnenhaven Bassin. In het woonhuis werd een kristalslijperij gevestigd. Twee jaar later kocht Regout het aangrenzende pand Het Rood Paard, waar hij in 1834 de eerste stoommachine plaatste. Vanaf ca. 1835 breidde het complex van fabrieken zich gestaag uit langs de noordzijde van de straat.

Op de lithografie zien we het imposante fabriekscomplex dat wordt omgeven door de Statensingel. Vanuit het Bassin vertrokken de schepen met hun lading naar Rotterdam om Regouts producten over de wereldzeeën tot naar China toe te transporteren. Regout was de initiatiefnemer voor de stoombootverbinding naar Rotterdam. Het zware werk in de haven werd veelal door vrouwen gedaan. Rechts van de haven de Timmerfabriek, vooraan aan de haven het grote pakhuis, links daarvan en ook aan de Boschstraat de voorname stadspaleizen.

Volgens de tamelijk zelfgenoegzame tekst onder de voorstelling zien we hier “zeventig gebouwen met kristal- en glasfabrieken. Fabrieken van fijn Engels aardewerk en granieten aardewerk, wit en gedecoreerd lijkend op Frans porselein, evenals de woningen van de heer Pierre Regout, enige eigenaar, voormalig lid van de Eerste Kamer van de Staten Generaal, Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw en het Legion d’honneur te Maastricht. Deze enorme bedrijven hebben permanent meer dan tweeduizend arbeiders in dienst. Twaalf tweetakt-stoommachines produceren verbruiksartikelen van glas en aardewerk, evenals luxe artikelen in kristal en half kristal. Gekleurd en verguld wit aardewerk wordt er geproduceerd voor overzeese export.

De heer P. Regout, de enige oprichter van deze twee industrieën in zijn geboortestad, begon in 1832 zonder architect of ingenieur. Er zijn zeven brandweerauto’s met een compagnie van 20 brandweerlieden die de stad en de omliggende gebieden al jaren van dienst zijn. Een eigen harmonie, bestaande uit 65 arbeiders, maakt veel vrolijke muziek op zon- en feestdagen.

Een grote moderne arbeidersstad met 72 huishoudens, levert enorme diensten met betrekking tot de gezondheid van talrijke gezinnen.”

Prijs: VERKOCHT