Wereldkaart – Jean-François de La Pérouse, 1797
WERELDKAART VAN FRANKRIJK’S BEROEMDSTE VERDWENEN ONTDEKKINGSREIZIGER “Mappe Monde ou Carte Réduite des Parties Connues du Globe pour servir au Voyage…
Lees verder
WERELDKAART VAN FRANKRIJK’S BEROEMDSTE VERDWENEN ONTDEKKINGSREIZIGER
“Mappe Monde ou Carte Réduite des Parties Connues du Globe pour servir au Voyage de La Pérouse fait dans les Années 1785, 86, 87 et 88“. Kopergravure, uitgegeven te Parijs in 1797 als deel van de atlas bij het officiële verslag van de expeditie van Jean-François de Galaup, comte de La Pérouse. Later met de hand gekleurd. Afm. ca. 58,5 x 93,5 cm.
De kaart werd samengesteld uit de papieren van Jean-François de La Pérouse (1741-1788?) en opgenomen in de atlas van zijn beroemde ontdekkingsreis. Toen de kaart werd gepubliceerd, was La Pérouse al bijna tien jaar dood; zijn schepen en bemanning waren op mysterieuze wijze in de Stille Oceaan verdwenen.
Het verloop van de reis is met een fijne lijn over de oceanen aangegeven. Vanuit Brest vertrok La Pérouse in 1785 rond Kaap Hoorn naar de Grote Oceaan. Via Paaseiland en Hawaï bereikte hij de noordwestkust van Amerika, voer zuidwaarts tot Californië, stak over naar Macau en de Filippijnen, en doorkruiste de Japanse Zee tot Kamtsjatka. Vandaar zette hij koers naar het zuiden, via Samoa naar Nieuw-Holland (Australië), waar hij begin 1788 kort aanmeerde in Botany Bay – tegelijk met de aankomst van de Britse Eerste Vloot. Niet lang daarna verdween de expeditie voorgoed.
De kaart weerspiegelt de informatie die uit La Pérouse’s reis voortkwam. Tijdens zijn tocht stuurde hij meerdere malen logboeken en paskaarten naar Frankrijk. Zijn waarnemingen leidden tot een sterk verbeterde kartering van het noordwesten van Amerika, het noordoosten van Azië, Australië en de westelijke eilanden van de Stille Oceaan. Wat betreft invloed op de cartografie en ontdekkingen in de Stille Oceaan in de tweede helft van de achttiende eeuw, stond zijn reis slechts op de tweede plaats na die van James Cook.
La Pérouse weerlegde enkele hardnekkige geografische mythen, zoals het vermeende Gamaland in de noordelijke Stille Oceaan, maar andere bleven bestaan. De belangrijkste daarvan was de langgezochte Noordwestelijke Doorvaart. De noordelijkste kusten van de wereld – in Alaska, Groenland en “Nouvelle Zelme” (Nova Zembla) – bleven op de kaart onafgewerkt.
Een ‘Terra Australis’ ontbreekt – een andere mythe die tegen het einde van de achttiende eeuw was verworpen. Toch riep de lege ruimte op het zuidelijk halfrond op tot verdere verkenning. De zuidelijkste eilanden die hier zijn opgenomen, zijn de Sandwich-eilanden, tegenwoordig bekend als Zuid-Georgia en de Zuidelijke Sandwich-eilanden, waren bezocht door James Cook in 1775.
In de zuidelijke Indische Oceaan zijn de Îles Kerguelen ou la Désolation gemarkeerd, ontdekt door de Bretonse zeevaarder Kerguelen-Trémarec (1772) en later bezocht door Cook. Zulke vermeldingen onderstrepen de rivaliteit tussen Franse en Britse ontdekkingsreizen in de laatste decennia van de achttiende eeuw.
Prijs: Euro 1.250,-
