Nagasaki – Bunkindo, ca. 1860

Nederlandse schepen in de haven van Nagasaki. Houtsnede gedrukt in kleur, uitgegeven rond 1860 door Bunkindō. Afm. 18,7 x 26,5…

Nederlandse schepen in de haven van Nagasaki. Houtsnede gedrukt in kleur, uitgegeven rond 1860 door Bunkindō. Afm. 18,7 x 26,5 cm.

Van de jaren 1630 tot het midden van de negentiende eeuw was Japan voor buitenlanders vrijwel afgesloten. De Nederlanders waren vanaf 1641 de enige Westerlingen die er mochten verblijven en handel drijven. Ze moesten zich wel aan strenge voorschriften houden, en mochten alleen op Dejima wonen, een kunstmatig eiland in de haven van Nagasaki.

Elk jaar kwamen een of twee schepen in Nagasaki aan om handelswaren af te leveren en op te halen en om de bemanning van de handelspost af te lossen. De aankomst van de schepen was een welkome afwisseling op het eentonige leven op Dejima.

De schepen zelf, met hun rijk versierde achterstevens en kleurige vlaggen, waren een bezienswaardigheid voor de Japanners. Indrukwekkend waren de snelheid waarmee de zeilen op- en afgerold konden worden, en de zware kanonnen die de schepen in rookwolken hulden als een saluutschot werd afgevuurd.

Op de voorstelling zien in vogelvlucht de drukke baai van Nagasaki. Op de voorgrond een koopvaarder met Nederlandse vlaggen; op de achtergrond begeleidt een escorte van kleine Japanse zeilschepen een groot Nederlands schip de haven in. Het is gehuld in rook door de saluutschoten.

Dit is een zgn. Nagasaki prent, een houtsnede betrekking hebbend op Nagasaki. Ze waren populair in de Edoperiode (1603-1868) en tonen vaak buitenlanders of hun vreemde voorwerpen, zoals schepen. De ‘roodharige barbaren’ waren een bezienswaardigheid en de prenten voorzagen in een behoefte. De Japanse overheid had op Dejima schilders aangesteld met de opdracht het dagelijks leven van de Nederlanders te documenteren. Hun werk is in prentvorm verschenen en werd gekocht als souvenirs door Japanse reizigers tijdens hun verblijf in Nagasaki. Vanwege de kwetsbaarheid van het dunne papier waarop ze gedrukt waren, zijn ze tegenwoordig zeldzaam geworden.

Bunkindō (文錦堂; actief ca. 1790 – 1870) was een van de vier grootste uitgeverijen gevestigd in Nagasaki in de Edoperiode. Zij waren een van de toonaangevende drukkerijen van Nagasaki-e prenten en dienden als een venster naar de buitenwereld tijdens Japan’s periode van isolatie.

Prijs: Euro 750,-